انواع بخیه های سزارین
بخیه سزارین با لیزر مزایای زیادی نسبت به بخیه سنتی دارد، زیرا انجام آن آسان است و نیازی به بیهوشی ندارد. با این حال، خونریزی شدید می تواند در حین و بعد از زایمان در نتیجه سزارین رخ دهد.
آنها باید مراقب اثرات بیهوشی باشند. ممکن است به هر نوع بیهوشی مورد استفاده واکنش نشان دهد.
انواع مختلفی از بخیه زدن بعد از سزارین وجود دارد. بخیه زدن یا با استفاده از منگنه، بخیه زیر جلدی زیبایی و یا نوار زخم انجام می شود. هر نوع نخ نیاز به یک دوره زمانی برای برداشتن دارد.
بخیه داخلی زیبایی نیاز به لایه ای از پوست در زیر زخم دارد. دو نوع بخیه زیر جلدی وجود دارد. آنها نخی هستند که حل نمی شود و بعد از پنج تا هفت روز نیاز به برداشتن دارد و نخی است که به تدریج در طی پنج هفته حل می شود.
یکی از بهترین انواع بخیه های سزارین، بخیه زدن با لیزر است که در آن پزشکان از لیزر برای درمان اسکارهای جراحی استفاده می کنند. این فرآیند به کاهش جای زخم و بهبود ظاهر کلی زخم کمک می کند.
فرآیند دوخت لیزری مستلزم استفاده از نخ های ابریشمی است. قدیمی ها معتقد بودند که نخ های ابریشمی برای بخیه زدن زخم ها بهترین است. علاوه بر این، بخیه زدن با لیزر یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین انواع بخیه های سزارین است.
در سزارین چند لایه بخیه می زنند؟
فرآیند سزارین برای انجام موفقیت آمیز به زمان و تلاش پزشکان نیاز دارد. منابع حاکی از آن است که در طی سزارین، هفت لایه پوست و بافت زیرین آن باز می شود تا به عضلات شکم و دیواره رحم برسد. این عمل یک عمل جراحی محسوب می شود و بسته به وضعیت سلامتی خانم در اتاق عمل با بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود. مشخص است که تعداد لایه هایی که در سزارین بخیه می شوند حدود هفت لایه است که از پوست شروع می شود و به پوست نیز ختم می شود.
پزشکان از بخیه طبی یا بخیه زیبایی برای بستن زخم های ایجاد شده پس از عمل استفاده می کنند. در انواع زیبایی بخیه های سزارین از نخ هایی استفاده می شود که به مرور زمان خود به خود حل می شوند. پس از بسته شدن زخم ها، زن به مدت 4 تا 6 ساعت بدون اجازه خوردن غذا یا مایعات ساکت نگه داشته می شود.
بخیه داخلی برای سزارین چه زمانی حل می شود؟
به نظر می رسد که دو نوع نخ در این فرآیند استفاده می شود. نوع اول رشته های قابل حل هستند که بدون نیاز به مداخله پزشکی به طور خودکار در بدن حل می شوند. بر اساس منابع پزشکی، در یک دوره زمانی بین یک تا دو هفته پس از عمل حل می شود، زیرا به طور خودکار حل می شود و به طور کامل در بدن ناپدید می شود.
نوع دوم بخیه های نامحلول است که نیاز به برداشتن دستی توسط پزشک در مدت یک تا دو هفته پس از عمل دارد. بنابراین، بیمار برای برداشتن این بخیه ها نیاز به یک قرار ملاقات با پزشک دارد.
زمان انحلال بخیه های سزارین می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد که بستگی به بهبود زخم و عوامل بهبود دارد. به طور کلی اهمیت توجه به هر دستور یا دستور جراح معالج پس از عمل مورد تاکید قرار می گیرد. قرار ملاقات های بعدی ممکن است برای اطمینان از بهبود مناسب زخم و برداشتن بخیه ها برای اطمینان از ایمنی بیمار ترتیب داده شود.
زنان نباید بدون مشورت با پزشک برای خراشیدن یا برداشتن بخیه عجله کنند، زیرا ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد یا روند بهبود زخم را به تاخیر بیندازد. بهتر است دستورالعمل‌های مراقبت‌های پس از عمل را که توسط تیم مراقبت‌های بهداشتی ارائه می‌شود، دنبال کنید و تا زمانی که هیچ نشانه‌ای از عفونت یا علائم غیرطبیعی وجود نداشته باشد، می‌توانید مطمئن باشید که زخم به‌درستی بهبود می‌یابد و بخیه‌ها به‌طور مناسب و خودبه‌خود حل می‌شوند. .
از کجا بفهمم بعد از سزارین چسبندگی دارم؟
چسبندگی رحم یکی از عوارضی است که ممکن است بعد از سزارین ایجاد شود. این چسبندگی ها زمانی اتفاق می افتد که بافت اسکار در ناحیه سزارین ایجاد می شود و باعث می شود بافت های اطراف رحم به یکدیگر متصل شوند.
علائم و نشانه های متعددی از چسبندگی ممکن است پس از سزارین ظاهر شود. بارزترین این علائم و نشانه ها عبارتند از:
- اختلال در چرخه قاعدگی، مانند عدم وجود یا بی نظمی آن.
- احساس درد با علت ناشناخته در ناحیه شکم.
- مشکل صاف ایستادن
- نفخ شکم.
- احساس درد در هنگام مقاربت.
- ترشحات خونی در هنگام اجابت مزاج را تجربه کنید.
اگر بعد از سزارین مشکوک به چسبندگی هستید، توصیه می شود برای ارزیابی به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. وجود چسبندگی را می توان با بررسی کل رحم و رد سایر اختلالات قاعدگی تشخیص داد.
آیا همان زخم در سزارین دوم باز می شود؟
سزارین دوم ممکن است همان زخم سزارین اول را باز کند، اما محل زخم ممکن است گاهی اوقات متفاوت باشد. برخی از متخصصان زنان و زایمان معتقدند که زخم دوم اغلب در همان محل ایجاد زخم اول قرار می گیرد، مگر اینکه زخم قدیمی تحمل باز شدن مجدد را نداشته باشد.
سزارین از طریق یک برش جراحی باز شده در شکم و رحم برای زایمان جنین انجام می شود. برش اول معمولا در وسط شکم یا کمی پایین تر است، در حالی که محل برش در سزارین دوم می تواند همان جایی باشد که برش اول ایجاد شده است (اگر برش قدیمی اجازه می دهد) یا یک برش جدید. در پایین پایین قرار دارد.
با این حال، انجام سزارین دوم بعد از سزارین اول اجتناب ناپذیر نیست. برخی از زنان ممکن است پس از سزارین بار اول بار دوم را به طور طبیعی زایمان کنند. زمانی که جراحی انجام می شود، پزشک زخم قبلی را باز می کند که در بیشتر موارد افقی و چهار تا پنج سانتی متر طول دارد. موقعیت زخم هر بار تغییر می کند، زیرا کمی بالاتر از زخم قبلی قرار می گیرد تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود.
علائم سزارین موفق چیست؟
پس از سزارین، مهم است که مادر بداند آیا این عمل از نظر پزشکی موفقیت آمیز بوده است یا خیر. برخی از علائم نشان دهنده موفقیت آمیز بودن عمل است و تایید می کند که مادر به درستی بهبود می یابد. در اینجا مهمترین علائمی که نشان دهنده موفقیت آمیز بودن سزارین می باشد آورده شده است:
- جذب مخاطی: پس از زایمان، بدن زن شروع به ریختن مخاط سطحی می کند که رحم را در دوران بارداری می پوشاند. این ترشح طبیعی نشانه مثبتی از موفقیت آمیز بودن سزارین در نظر گرفته می شود.
- بهبودی از محل برش: مادر باید ناحیه زخم را تحت نظر داشته باشد و مرتباً با پزشک معالج ملاقات کند. اگر زخم بهبود خوبی داشته باشد و علائم عفونت مانند قرمزی و تورم وجود نداشته باشد، این نشانه مثبت موفقیت عمل محسوب می شود.
- درد مربوط به عمل: خانم ها بعد از سزارین می توانند کمی درد احساس کنند، اما با گذشت زمان درد باید به تدریج محو شود. اگر درد افزایش یابد یا برای مدت طولانی ادامه یابد، ممکن است مشکل ساز باشد و مادر باید به پزشک مراجعه کند.
- بدون عارضه: موفقیت در سزارین مستلزم عدم وجود عوارض عمده است. اگر مادر تورم شدید، خونریزی شدید، درد قفسه سینه، تنگی نفس، تب، درد یا تورم در پاها را تجربه کند، این ممکن است نشان دهنده مشکلات باشد و باید فورا به پزشک مراجعه کند.
- بازگرداندن فعالیت های معمول: بعد از سزارین، بدن ممکن است به مدتی برای بهبودی نیاز داشته باشد، اما زمانی که مادر بتواند فعالیت های روزانه خود را به طور عادی و بدون مشکل انجام دهد، نشان دهنده موفقیت آمیز بودن عمل است.
آیا می توان زخم سزارین را از داخل باز کرد؟
سزارین یک عمل جراحی است که در آن قسمتی از شکم و رحم برای زایمان باز می شود. اگرچه سزارین بی خطر تلقی می شود، اما برخی از مشکلات ممکن است رخ دهد که در برخی موارد منجر به باز شدن زخم عمل از داخل می شود.
عوامل متعددی وجود دارد که می تواند منجر به زخم باز سزارین شود که عبارتند از:
- عفونت زخم: ممکن است در زخم سزارین عفونت ایجاد شود که با تجمع باکتری در آن ناحیه ملتهب می شود و ممکن است با ترشحات حاوی چرک یا خون همراه باشد.
- درجه حرارت و تب بالا: خانمی ممکن است بعد از سزارین احساس افزایش شدید دما کرده و دچار تب شدید شود، در این حالت دمای بدن می تواند به حدود 38-39 درجه سانتیگراد برسد.
- درد در هنگام ادرار کردن: برخی از خانم ها ممکن است بعد از سزارین در حین دفع ادرار احساس درد یا سوزش کنند و این ممکن است به دلیل باز شدن زخم سزارین از داخل باشد.
توجه ویژه به زخم سزارین برای جلوگیری از هرگونه عارضه مهم است. توصیه می شود برای جلوگیری از عفونت، یک پماد ضد باکتری موضعی روی دهانه زخم بمالید. همچنین خانم باید از قرار گرفتن زخم در معرض هرگونه آلودگی خودداری کند و حتماً محل را به خوبی تمیز کند.
همچنین لازم به ذکر است که سزارین ممکن است جای زخم هایی را به جای بگذارد که برای مدت طولانی باقی می ماند و زن را به یاد تجربه به دنیا آوردن فرزندش می اندازد. اما عدم مراقبت از زخم پس از زایمان ممکن است منجر به عوارض جدی شود.
برخی از عوامل می توانند خطر فتق را بعد از سزارین افزایش دهند، از جمله:
- چاقی و افزایش وزن، زیرا فشار بر دیواره شکم و روده ها را افزایش می دهد. اگر زخم سزارین در قسمت فوقانی یا پایین شکم باشد، خطر بیشتر است.
- بارداری های مکرر منجر به ضعف دیواره شکم می شود.
- وجود خونریزی واژینال بعد از سزارین.
چه مدت طول می کشد تا زخم سزارین بهبود یابد؟
زخم سزارین معمولاً حدود چهار تا شش هفته طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابد. با این حال، در برخورد با این آمارها باید احتیاط کرد، زیرا مدت زمان ممکن است از یک زن به زن دیگر با توجه به عوامل مختلفی مانند ماهیت بدن و مراقبت های انجام شده متفاوت باشد.
به طور کلی، درد دو یا سه روز پس از عمل کاهش می یابد، اما حساسیت و درد در ناحیه آسیب دیده ممکن است تا سه هفته یا حتی بیشتر باقی بماند. با گذشت زمان، اسکارها رنگدانه‌تر می‌شوند و صاف می‌شوند.
برخی تحقیقات و مطالعات نشان می دهد که بهبودی کامل از زخم سزارین می تواند از هفته ها تا سه ماه طول بکشد. علائم بهبود زمانی ظاهر می شود که درد متوقف شود و فرد به فعالیت معمول روزانه خود بازگردد.
ممکن است زن برای مراقبت از نوزاد تا بهبودی کامل به کمک اعضای خانواده یا شوهر نیاز داشته باشد. بهتر است فرد با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کند تا تشخیص دهد که آیا بهبودی بر اساس شرایط شخصی او خوب پیش می رود یا خیر.
میزان موفقیت زایمان طبیعی بعد از دو بار سزارین چقدر است؟
مطالعات علمی نشان می دهد که میزان موفقیت زایمان طبیعی پس از یک بار سزارین بین 60 تا 80 درصد است. در مورد زایمان طبیعی پس از دو سزارین، تائید دقیقی از میزان موفقیت وجود ندارد. با این حال، با توجه به مطالعات انجام شده، نتایج نشان می دهد که شانس زایمان طبیعی موفق پس از دو سزارین بین 60 تا 80 درصد است.
زنان هنوز شانس زیادی برای تجربه زایمان طبیعی طبیعی دارند. با این حال، عواملی وجود دارد که باید برای افزایش شانس موفقیت در نظر بگیرید. از جمله این عوامل می توان به سن، سابقه تولد قبلی و وضعیت سلامت عمومی مادر اشاره کرد.
یکی از مشکلات اصلی که زنانی که بعد از دو بار سزارین اقدام به زایمان طبیعی می کنند، ممکن است با آن مواجه شوند، احتمال پارگی رحم است. طبق آمار، میزان بروز این پارگی تنها حدود 1.5 درصد است که میزان موفقیت بسیار خوبی است.
بخیه یا نوار زیبایی برای سزارین کدام بهتر است؟
به گفته دکتر نغم القره قلی، بخیه زدن با لیزر یکی از بهترین و پرطرفدارترین انواع بخیه های مورد استفاده در سزارین است. مطالعات نشان می دهد که هیچ تفاوت واضحی بین بخیه سنتی و نوار زیبایی در بسته شدن زخم وجود ندارد.
بخیه زدن زیبایی در حین سزارین در بین خانم ها طرفداران زیادی دارد و به دو نوع بخیه با استفاده از بخیه های حل شونده و خود تخریب پذیر و بخیه با بخیه های نامحلول یا تخریب کننده تقسیم می شود.
مطالعات زیادی انجام شده است که تایید کرده اند که آسیب بخیه بعد از سزارین حداقل و بی ضرر است. بنابراین، پزشکان باید مراقبت و دقت لازم را در طول فرآیند بخیه انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که زخم به درستی بسته شده است.
از طرف دیگر، بخیه سزارین با لیزر سهولت آن مشخص می شود و نیازی به نخ هایی نیست که تجزیه و حل شوند. علاوه بر این، می توان از نوارهای چسب سیلیکونی برای صاف و صاف کردن جای زخم های سزارین استفاده کرد.
هنگام انجام سزارین، پزشک دو نوع زخم ایجاد می کند: زخم خارجی و زخم داخلی. برای دوخت زخم از نخ ها یا سیم های کوچک استفاده می شود. این بخیه ها را می توان در عمق بافت یا به صورت سطحی برای بستن زخم ها قرار داد.
